Η ενδοσκοπική σήμανση (tatooing) είναι μια σημαντική ιατρική τεχνική που χρησιμοποιείται για τη σήμανση των βλαβών του πεπτικού για χειρουργική επέμβαση ή παρακολούθηση. Οι χειρουργοί συχνά αντιμετωπίζουν δυσκολίες στον εντοπισμό μιας θέσης προηγηθείσης πολυπεκτομής ή μικρών βλαβών κατά τη χρήση της λαπαροσκοπικής μεθόδου. Ως εκ τούτου, χωρίς ακριβή προεγχειρητικό εντοπισμό, υπάρχει υψηλός κίνδυνος λανθασμένης αφαίρεσης ενός τμήματος του εντέρου. Το ενδοσκοπικό τατουάζ είναι μια ελάχιστα επεμβατική τεχνική για τον προεγχειρητικό καθορισμό της θέσης της βλάβης.

Το 1958, οι Sauntry και Knudtson εισήγαγαν για πρώτη φορά την έννοια της σήμανσης ενός πολύποδα του παχέος εντέρου χρησιμοποιώντας βαφή μπλε μεθυλενίου. Ωστόσο, μόνο το 1975, οι Ponsky και King πρότειναν ότι αυτή η τεχνική θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για τον διεγχειρητικό εντοπισμό των βλαβών του παχέος εντέρου. Η εφαρμογή αυτής της τεχνικής αύξησε σημαντικά το ποσοστό επιτυχίας της εκτομής του όγκου. Οι επιστήμονες έχουν υποστηρίξει ότι αυτή η τεχνική είναι ασφαλής και αποτελεσματική για τον διεγχειρητικό εντοπισμό του όγκου.

Τα τατουάζ παχέος εντέρου χρησιμοποιούνται για την σήμανση βλαβών για μετέπειτα ενδοσκοπική εκτομή, επακόλουθη χειρουργική εκτομή και ενδοσκοπική παρακολούθηση της θέσης της εκτομής. Τυπικά, το τατουάζ είναι κατάλληλο για βλάβες σε όλες τις θέσεις του παχέος εντέρου, εκτός από το τυφλό έντερο. Αυτό συμβαίνει επειδή το τυφλό έντερο από μόνο του αποτελεί σταθερό ορόσημο τόσο για ενδοσκοπική όσο και για χειρουργική παρακολούθηση.

Το ενδοσκοπικό τατουάζ περιλαμβάνει την απευθείας έγχυση μελανιού στον υποβλεννογόνιο χιτώνα. Οι εξειδικευμένοι ενδοσκόποι μπορούν εύκολα να εκτελέσουν αυτήν την τεχνική. Τυπικά, για χειρουργική σήμανση, τέσσερα τατουάζ εγχέονται το ένα απέναντι από το άλλο, περιμετρικά στον αυλό κονττά στη βλάβη. Ωστόσο, για ενδοσκοπική παρακολούθηση, εγχέεται μελάνι μόνο σε μια θέση πλησίον της βλάβης.

Το μελάνι που θα χρησιμοποιηθεί είναι σημαντική παράμετρος ενός τατουάζ του παχέος εντέρου. Εγκεκριμένη είναι μια σύνθεση μελανιού άνθρακα, νερού και γλυκερόλης. Χρωστικές όπως το μπλε του μεθυλενίου, το πράσινο της ινδοκυανίνης και το indigo carmine δεν αφήνουν μόνιμο τατουάζ στο παχύ έντερο.